جدول غیرانسانی تعرفه‌های پزشکی!

زهرا چیذری

ضرب‌المثل «به مرگ بگیر تا به تب راضی شوند» حکایت این روز‌های سازمان نظام پزشکی است! خروجی دوازدهمین جلسه شورای عالی نظام پزشکی و محاسبه بهای تمام‌شده خدمات پزشکان در سال ۱۴۰۱ حکایت همین ضرب‌المثل است.

شورای عالی نظام پزشکی در جلسه‌ای جدول نجومی را با امضای چهار تن از اعضای شورای عالی خود منتشر کرده‌است؛ جدولی که اگر طبق آن عمل شود، برای یک سرماخوردگی ساده باید ۱۸۵ هزار تومان برای ویزیت پزشک عمومی پرداخت کرد.

در بخش هتلینگ یا همان بستری در بیمارستان هم، بابت هر شب اقامت در اتاق خصوصی ۴ میلیون و ۳۶۰ هزار تومان و چیزی حدود دو تا سه برابر قیمت یک شب اقامت در هتلی پنج ستاره باید هزینه کرد!

قیمت‌های پیشنهادی سازمان نظام پزشکی برای تعرفه‌های سال جاری در حالی است که طبق آمار‌ها سالانه ۶۰۰ هزار نفر بر اثر هزینه‌های کمرشکن سلامت زیر خط فقر می‌روند و نبود منابع و عملکرد ضعیف بیمه‌ها موجب‌شده بر خلاف تأکید قوانین سوم، چهارم، پنجم و ششم توسعه و اسناد بالادستی نظام در بخش سلامت، پرداخت از جیب بیماران به جای کاهش به زیر ۳۰ درصد به بیش از ۶۰ درصد رسیده‌است و بار اصلی افزایش تعرفه‌ها بر دوش بیماران می‌افتد.

تعرفه‌های پیشنهادی نظام پزشکی هر چند از سوی رئیس سازمان بیمه سلامت تکذیب شد، اما حتی همان افزایش ۲۸ درصدی مصوب شورای عالی بیمه برای تعرفه‌ها هم برای قاطبه مردم که از اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند، چالش‌برانگیز خواهد بود.

به مرگ گرفتن نظام پزشکی 

هدف نظام پزشکی از انتشار جداول قیمت تمام‌شده و تأکید رئیس این سازمان بر رشد همان حکایت ضرب‌المثل قدیمی به مرگ گرفتن برای به تب راضی شدن است. پیشنهاد رشد ۶۰ درصدی تعرفه‌ها از سوی این سازمان در حالی مطرح می‌شود که همان رشد ۲۸ درصدی هم می‌تواند سلامت را از سبد هزینه‌های بسیاری از افراد حذف کند.

واقعیت این است که بیمه‌ها کارشان را به خوبی انجام نمی‌دهند و از آن مهم‌تر بسیاری از خدمات سلامت و تقریباً اغلب پزشکان متخصص و فوق تخصص با بیمه‌ها قرارداد ندارند و این یعنی هر میزان رشد تعرفه‌های درمان به طور مستقیم از جیب مردم پرداخت می‌شود و این شاخص را بر خلاف تکالیف قانونی و سند‌های بالادستی بالا و بالاتر می‌برد.

این در حالی است که به گفته ﻣﻬﺪﯼ ﺭﺿﺎﯾﯽ، ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺑﯿﻤﻪ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺳﻼﻣﺖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﻪﺳﻼﻣﺖ اﯾﺮﺍﻥ، در حال حاضر سهم پرداختی از جیب مردم در هزینه‌های سلامت حدود ۶۰ درصد است، در حالی که طبق قانون برنامه ششم توسعه کشور، هدف‌گذاری شده‌بود تا در هزینه‌های سلامت سهم مردم به ۲۵‌درصد و سهم دولت و بیمه‌ها به ۷۵درصد برسد، اما عکس این موضوع در حال حاضر رخ داده است.

کاری غیر‌اخلاقی و غیر‌انسانی 

در چنین شرایطی پیشنهاد ویزیت ۲۴۵ هزار تومانی برای پزشک مختصص پیشنهادی غیر‌اخلاقی و حتی غیر‌انسانی است، چراکه بیماری که چنین پولی را ندارد، درمانش را به تأخیر خواهد انداخت و ممکن است این تأخیر در درمان برایش گران تمام شود و کار را به جای باریک بکشاند.

از سوی دیگر دولت هم نباید در برابر چنین فشار‌هایی تسلیم شود. هر صنفی می‌کوشد تا ترازوی تعیین قیمت‌ها را به سمت خودش سنگین‌تر کند، اما در این میان باید میانگین درآمد عمومی و شرایط اقتصادی در نظر گرفته شود تا آمار سقوط به زیر‌خط فقر بر اثر هزینه‌های کمرشکن سلامت بیش از این افزایش نیابد.