ضرر کارمندی!
ابراهیم زمانی
زمانی کارمندی در کشور یک شغل مناسب با درآمد خوب بود و کارمندان در تقسیم‌بندی طبقات جامعه در طبقه متوسط جا گرفته و زندگی مناسبی را تجربه می‌کردند.
در آن زمان به کارمند جماعت با دیده احترام نگریسته می‌شد و در خواستگاری‌ها آنها را پذیرفته و با کارمندان فامیل هم می‌شدند.
اما این سبک زندگی در سال‌های اخیر به واسطه بی‌توجهی مجلس و دولت از دست رفت و با کوچک شدن طبقه متوسط و حرکت جامعه در اثر این بی‌توجهی به ۲ طبقه فقیر و غنی، کارمندان به طبقه فقیر سوق یافتند.
البته برخی نمایندگان برای افزایش سبد رأی خود هوای کارمندان برخی ادارات را جداگانه داشته و وزارتخانه‌های پر نیرو را گلچین و خود را وقف آنها کردند، اما این اقدامات نیز مقطعی بوده و علاوه بر ایجاد تبعیض و بی‌عدالتی در پرداخت‌ها، تنها در فقیر شدن این گروه اندکی وقفه ایجاد کرده است.
در واقع سرعت تورم و گرانی به دلیل نابلدی و بی‌تدبیری مسئولان به اندازه‌ای است که آنها هر اقدامی هم انجام دهند، باز از تورم عقب مانده و تدبیر آنها کارگشا نخواهد بود.
در جدیدترین اقدام در این زمینه، افزایش حقوق پر بحث سال آینده هنوز نیامده، تبدیل به ضرر شده است.
با آنکه کارمندان انتظار افزایش حقوق برابر با تورم را داشتند، در وفاق مجلس و دولت به زیان کارمندان، افزایش حقوق ۲۰درصدی تصویب شد تا زندگی کارمندان باز هم از تورم عقب باشد.
شوربختانه از روز اعلام افزایش حقوق ۲۰ درصدی برای سال آینده تا این لحظه، دلار ۲۹درصد و هر گرم طلا ۳۳ درصد رشد قیمت داشته است و این روند همچنان ادامه دارد.
این وضعیت نشان می‌دهد افزایش حقوقی که قرار بود انجام شود در تورم افسارگسیخته نابود شده و تأثیری در بهبود زندگی کارمندان نخواهد داشت.
این وضعیت فاجعه‌بار در قبال گروهی است که همه مسئولان آنها را قشری شایسته، با سواد و سرمایه انسانی کشور می‌دانند و قرار است کار کارشناسی به آنها واگذار شود، اما روشن است کارشناسی که از زندگی مطلوب و در شأنی برخوردار نباشد، ذهن متمرکز و پویا برای کارشناسی نخواهد داشت.
از سوی دیگر، حذف طبقه متوسط با درگیر شدن کارمندان و دست و پنجه نرم کردن آنها با فقر، اتفاق بسیار نامبارکی است که تبعات بسیار بدی در سپهر سیاسی و اجتماعی کشور به دنبال خواهد داشت که کاهش مشارکت اجتماعی و سیاسی که رخ داده، از کمترین نتایج آن است.
با این اوصاف انتظار می‌رود تدابیر بهتری برای حمایت از قشر آسیب‌پذیر که کارمندان در این گروه جای گرفته‌اند، برای تغییر گروه و ماندگاری طبقه متوسط انجام شود و کارمندی به شأن خود همچون دیگر گروه‌های شغلی برگردد.